1.На снегот вчера кога бев имаше деца едни по угорница кај Воена Болница шо е и таму се пуштаа со санки и од санките снегот им се тргнал и можеа да се пуштат и летаа доле,а јас не ја земав санката со мајка ми и помалиот брат бев и се качувам по угорницата,ама тоа тешко мн. беше дека е високо и неможев да се качам,па се изнервирав и почнав да се тркалам како буре надоле и се замрзнав,ама мн. беше смешно
2.Си идам ја од школо со другарките и влегуваме во влез и иде поштарот,а Сани си пее:
Доаѓа поштарчето,ќе му го мавнам шамарчето!
И по сто пати го повтори и само еднаш
Доаѓа поштарчето...поштарот влегува у влез...ќе му го удрам шамарчето..и јас се ококорив и и викам Сандра бе! И она се врти излегува и почнува да се смее,а поштарот:
-Кај сте бе дечиња?
3.А исто така и идеме да си купиме ужинка у продавница...има една продавница кај школото..сите идат и само гужваа...незнаеш кај ти е главата..и ние се бутнавме едвај и ја сум застанала до дедото што ги пушта децата...и дојдоа повеќее деца и само бауу коа ме залепија до човекот....а овој сабајле јадел лук...лелееее коа ни се згади со Мони...ама беше смешно и цело време се смеевме и со затнати носови и доаѓа еден Кирил пред сите се бутка и не пуштија со него и он најпрв да си купи нешто од 5 денари.. а другите ужинка неможат да си купат
Леле..сеа иам фобија од кучињааааа
Еден чоек од онде секогаш иде со две огромни кучиња и без ланец бе!
И јас и Матеа си праиме нешто на телефон и само идат тие,МАТЕА вреска и јас почнав да бегам и мислев Матеа иде позади мене...ама кучето коа ми се ссна и ме бркаше ми беше до нозе,јас нив маало пиштааааааааам се дерам,викам ПОМОШШШ,а човекот стои и ме гледа и ништо не му вика на кучето..и само еден дедо го мава со камен и му се дере иди си бе ти кучиште ниедно..јас бледа цела преплашена....и дедово кога почна да му се дере...абе ти нормален ли си?мрднат!го гледаш ли девојчево какво е преплашено?И овој..извини,извини...и дедово му вика:ГОВЕДО ЕДНО и коа почнаа ТИ МЕНЕ ГОВЕДО,ма ти си говедо шо збориш..и не ми преостануваше нишо почнав да се смеам...ама уште се тресам од страв леле...